ഒമ്പത്
ഒരു ചെറിയ കുല പടക്കം പോട്ടിയപ്പോഴാണ് സഹദേവന് അച്ഛന്റെ ഓര്‍മകളില്‍ നിന്ന് തിരിച്ചുവന്നത് .
തമിഴ് പാട്ട് അപ്പോഴേയ്ക്കും നിലച്ചിരുന്നു . നേതാവ് സ്റ്റേജിലെത്തി .ക്യാമറകള്‍ മിന്നി . പ്രസംഗം ആരംഭിച്ചു .
സഹദേവന് ചുറ്റും നോക്കി . വിരലില്‍ എണ്ണാവുന്ന ശ്രോതാക്കളെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ . പോലീസുകാരെയും ഉച്ചഭാഷിണി ഉടമയെയും കിഴിച്ചാല്‍ ശ്രോതാക്കള്‍ പിന്നെയും കുറയും .
അഞ്ചപ്പം കൊണ്ട് അയ്യായിരം പേരെ പോറ്റിയ കര്‍ത്താവിനെപോലെയാവുമോ ഈ നേതാവ് ? വിരലില്‍ എണ്ണാവുന്ന ശ്രോതാക്കളിലൂടെ ജനലക്ഷങ്ങളെ മുഴുവന്‍ കേള്‍പ്പിക്കാന്‍ കഴിവുള്ള മറ്റൊരു പ്രവാചകനായിരിക്കുമോ ഈ നേതാവ് ?
വെറുതെയല്ല ലക്ഷങ്ങള്‍ മുടക്കി എന്നെപോലെയുള്ള ശ്രോതാക്കളെ നിയോഗിച്ചതെന്ന് അപ്പോള്‍ സഹദേവന് മനസ്സിലായി .
പ്രസംഗം ശ്രദ്ധിക്കുവാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോഴാണ് സഹദേവന് വീണ്ടും ആശയക്കുഴപ്പത്തിലായത് . നേതാവിന്റെ ഭാഷ സഹദേവന് അറിയില്ലായിരുന്നു .
ഈ ഭാഷ സഹദേവന് അറിയില്ല എന്ന്‍ സഹദേവനെ ഈ പണി എല്പിച്ചവര്‍ക്കറിയാമായിരുന്ന കാര്യമായിരുന്നു . എന്നിട്ടും എന്തിനാണാവോ സഹദേവനെ പോലൊരു ശ്രോതാവ് . സഹദേവന് വെറുതെ സംശയിച്ചു .
ഒരുപക്ഷെ ആളെ കൂട്ടാനാവും . പാര്‍ട്ടിക്കാര്‍ കാശുകൊടുത്ത് വണ്ടിയില്‍ കയറ്റികൊണ്ടുപോയി ജാഥ വിജയിപ്പിക്കുന്നവരുടെ കഥ സഹദേവന് കേട്ടിട്ടുണ്ട് . അതുപോലെയാവും ഇതും . പ്രസംഗം കേള്‍ക്കണമെന്നൊന്നും ഉണ്ടാവില്ല . എന്തായാലും കീശയിലെ റിമോട്ട് ശബ്ധിക്കട്ടെ . അപ്പോള്‍ ചുവന്ന ബട്ടന്‍ അമര്‍ത്തി സാന്നിദ്ധ്യം അറിയിക്കാം . സഹദേവന് മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞു .
അവസാനഭാഗം അടുത്ത ബ്ലോഗ്ഗില്‍ ....
ഡോ .സി.ടി.വില്യം .
No comments:
Post a Comment