അരാഷ്ട്രീയതയുടെ ചാവേറുകള്‍ .

അസ്സല്‍ രാഷ്ട്രീയ ബോധത്തോടുള്ള ഗൌരവപൂര്‍ണമായ സമീപനം ഉരുത്തിരിയുന്നിടത്താണ് അരാഷ്ട്രീയ ബോധം ഉണ്ടാവുക. മറ്റൊരര്‍ത്ഥത്തില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ ഗൌരവപൂര്‍ണമായ രാഷ്ട്രീയ ബോധം, വ്യക്തിയുടെയും സമൂഹത്തിന്റെയും ഉപബോധ മണ്ഡലത്തില്‍ ഉറക്കിക്കെടുത്തുന്ന താത്കാലിക ബോധമാണ് അരാഷ്ട്രീയ ബോധം. അസ്സല്‍ രാഷ്ട്രീയ വ്യവസ്ഥയെയും അതിന്റെ ജീര്‍ണാവസ്ഥയില്‍നിനിന്നും ഉണ്ടാവുന്ന വികലമായ രാഷ്ട്രീയ വ്യവസ്ഥയെയും തിരിച്ചറിയുന്ന ഒരു ഘട്ടത്തിലാണ് അരാഷ്ട്രീയ ബോധം ഉണരുന്നത് .

വ്യക്തിയുടെയും സമൂഹത്തിന്റെയും ഉപബോധ മണ്ഡലത്തില്‍ നിദ്ര കൊള്ളുന്ന ഈ ബോധം തികച്ചും താത്കാലികമാണ്.  അസ്സല്‍ പകര്‍ത്തെഴുതപ്പെട്ടപ്പോള്‍ ഉണ്ടായ ഈ വികല രാഷ്ട്രീയ വ്യവസ്ഥ വേദനിപ്പിച്ചവരില്‍ ചിലര്‍ അരാഷ്ട്രീയതയുടെ ചാവേറുകളായി പുനര്‍ജനിക്കുകയായിരുന്നു. മറ്റു ചിലര്‍ പകര്‍ത്തെഴുതപ്പെട്ട വികല രാഷ്ട്രീയ വ്യവസ്ഥയെ പതുക്കെപ്പതുക്കെ സ്വീകരിക്കുകയായിരുന്നു. അവശേഷിച്ച മറ്റൊരു വിഭാഗം ബോധോപബോധ മണ്ഡലങ്ങളില്‍ ഉറങ്ങിയും ഉണര്‍ന്നും ഉറയ്ക്കാത്ത അസ്തിത്വത്തെ നിലനിര്‍ത്തിപോരുന്നു. ഇതാണ് അരാഷ്ട്രീയതയുടെ അടിസ്ഥാന വ്യാകരണം.

അസ്സലിനോടുള്ള ആരാധനയും പകര്‍പ്പിനോടുള്ള പകയും ബൌദ്ധികതയുടെ സാമാന്യമായ നിയന്ത്രണരേഖ മുറിച്ചുകടന്നപ്പോഴാണ് നേരത്തെ സൂചിപ്പിച്ച അരാഷ്ട്രീയതയുടെ ചാവേറുകള്‍ ജന്മം കൊണ്ടത്‌. ഇത്തരം ചാവേറുകള്‍ അവരവരുടെ വ്യക്തിപരമായ വേദനകളെ സാമൂഹികമായ വേദനകളോട് തന്മയീഭവിപ്പിച്ച് സമൂഹത്തില്‍ അരാഷ്ട്രീയതയുടെ രാഷ്ട്രീയ ഇടങ്ങള്‍ സ്ഥാപിച്ചെടുക്കുന്നു.

സൂക്ഷ്മമായി പരിശോധിച്ചാല്‍, ഇത്തരക്കാര്‍ ആരാധിച്ചുപോന്ന അസ്സല്‍ രാഷ്ട്രീയ വ്യവസ്ഥയുടെ അഗ്നിശുദ്ധി തെളിയിച്ചുകാണിക്കാന്‍ അതെ രാഷ്ട്രീയ വ്യവസ്ഥയുടെ വിപരീത ദിശയില്‍ സഞ്ചരിച്ചും ശത്രു പക്ഷം ചേര്‍ന്നും ചാവേറാക്രമണം നടത്തുന്നത് കാണാവുന്നതാണ് .

തന്നാണ് യഥാര്‍ത്ഥ ഗാന്ധിയനെന്നോ , മാര്‍ക്സ്സിസ്റെന്നോ , സോഷ്യലിസ്റ്റെന്നോ അല്ലെങ്കില്‍ എന്തോ ഒന്നാണെന്നോ മറ്റുമുള്ള അഹങ്കാര തിമിര്‍പ്പിലായിരിക്കും ഈ ചാവേറാക്രമണം. സ്വന്തമെന്ന് അവകാശപ്പെടാന്‍ ഇവര്‍ക്ക് വിഗ്രഹങ്ങളില്ലാത്തതുകൊണ്ട് ഇവര്‍ പലപ്പോഴും മഹാത്മാ ഗാന്ധി , കാറല്‍ മാര്‍ക്സ് , മറ്റ് ഭൌമികമോ അഭൌമികമോ ആയ യുഗ പുരുഷന്മാര്‍ എന്നിവരെ സ്വന്തം വിഗ്രഹങ്ങളായി കടമെടുക്കുന്നു. സ്വാഭാവികമായും ഇത്തരം ചാവേറ്കളോട് ചേര്‍ന്ന് പ്രവര്‍ത്തിക്കാന്‍ ഉറക്കത്തിനും ഉണര്‍വ്വിനും ഇടയില്‍ കഴിഞ്ഞുകൂടുന്ന താത്കാലിക അരാഷ്ട്രീയ വര്‍ഗ്ഗം തയാറയിരിക്കും. ഇതാണ് അരാഷ്ട്രീയതയുടെ കര്‍മപഥം.

ലോകത്തെല്ലായിടത്തെന്നപോലെ ഇന്ത്യയിലും കോണ്ഗ്രസ് - കമ്മ്യുണിസ്റ്റ് -സോഷ്യലിസ്റ്റ് രാഷ്ട്രീയ സങ്കേതങ്ങള്‍ പിളര്‍ന്നതും പിളര്‍ന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നതും നേരത്തെ സൂചിപ്പിച്ച അരാഷ്ട്രീയതയുടെ വ്യാകരണത്തിനും കര്‍മപഥത്തിനും വിധേയമായാണ്. മഹാത്മാ ഗാന്ധിയില്‍ നിന്ന്  രമേശ്‌ ചെന്നിത്തല വരെയും, എം. എന്‍ . റോയില്‍ നിന്ന് പിണറായ് വിജയന്‍ വരെയും , ആചാര്യ നരേന്ദ്ര ദേവില്‍ നിന്ന് ഒ . രാജഗോപാല്‍ വരെയും പ്രസ്ഥാനങ്ങള്‍ പിളര്‍ന്നതും പിളര്‍ന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നതും മേല്‍ സൂചിപ്പിച്ച അരാഷ്ട്രീയതയുടെ നിറ സാന്നിധ്യം കൊണ്ടാണ്.

രാഷ്ട്രീയത്തിലെ അരാഷ്ട്രീയചിന്തപോലെത്തന്നെ മതങ്ങളില്‍ വിമതചിന്തയും ഇതേ അളവിലും , ക്രമത്തിലും , ഭാവത്തിലും വളര്‍ന്നവയാണ്. വിമോചന ദൈവശാസ്ത്രം മുതല്‍ ജീവനകലയുടെ രീതിശാസ്ത്രം വരെ പരിണമിച്ചെത്തിയ വിമതചിന്ത അരാഷ്ട്രീയതയോളം തന്നെ ആപല്‍കരമാണ്. അരാഷ്ട്രീയ ചിന്തയായാലും വിമത ചിന്തയായാലും രണ്ടും നിഗ്രഹിക്കുന്നത് അസ്സല്‍ രാഷ്ട്രീയ ചിന്തയേയും  മതചിന്തയെയുമാണ്. 

രാം ലീല മൈതാനത്തില്‍ മഹാത്മാ ഗാന്ധിയുടെ വിഗ്രഹത്തണലില്‍ അണ്ണാ ഹസാരെ നടത്തിയ ഹസാരെ ലീലകളും , പത്മനാഭസ്വാമി ക്ഷേത്രത്തില്‍ പൈതൃക സംരക്ഷണത്തിന്റെ തണലില്‍ തുറന്ന നിലവരകളും നമുക്ക് കാണിച്ചുതന്നത് അരാഷ്ട്രീയതയുടെയും വിമതചിന്തയുടെയും വിശ്വരൂപമാണ് . ആദ്യത്തേത് സോഷ്യല്‍ ആക്ടിവിസത്തിന്റെ മറവില്‍ പാര്‍ളിമെന്ററി ജനാധിപത്യത്തെ അട്ടിമറിക്കുമ്പോള്‍ രണ്ടാമത്തേത് പൈതൃകത്തിന്റെ മറവില്‍ ആദ്ധ്യാത്മീക ജനാധിപത്യത്തെ അട്ടിമറിക്കുന്നു.

സി.ടി. വില്യം

I'd rather not be Anna.........Arundhati Roy.

While his means maybe Gandhian, his demands are certainly not.

Arundhati Roy 

If what we're watching on TV is indeed a revolution, then it has to be one of the more embarrassing and unintelligible ones of recent times. For now, whatever questions you may have about the Jan Lokpal Bill, here are the answers you're likely to get: tick the box — (a) Vande Mataram (b) Bharat Mata ki Jai (c) India is Anna, Anna is India (d) Jai Hind.

For completely different reasons, and in completely different ways, you could say that the Maoists and the Jan Lokpal Bill have one thing in common — they both seek the overthrow of the Indian State. One working from the bottom up, by means of an armed struggle, waged by a largely adivasi army, made up of the poorest of the poor. The other, from the top down, by means of a bloodless Gandhian coup, led by a freshly minted saint, and an army of largely urban, and certainly better off people. (In this one, the Government collaborates by doing everything it possibly can to overthrow itself.)

In April 2011, a few days into Anna Hazare's first “fast unto death,” searching for some way of distracting attention from the massive corruption scams which had battered its credibility, the Government invited Team Anna, the brand name chosen by this “civil society” group, to be part of a joint drafting committee for a new anti-corruption law. A few months down the line it abandoned that effort and tabled its own bill in Parliament, a bill so flawed that it was impossible to take seriously.

Then, on August 16th, the morning of his second “fast unto death,” before he had begun his fast or committed any legal offence, Anna Hazare was arrested and jailed. The struggle for the implementation of the Jan Lokpal Bill now coalesced into a struggle for the right to protest, the struggle for democracy itself. Within hours of this ‘Second Freedom Struggle,' Anna was released. Cannily, he refused to leave prison, but remained in Tihar jail as an honoured guest, where he began a fast, demanding the right to fast in a public place. For three days, while crowds and television vans gathered outside, members of Team Anna whizzed in and out of the high security prison, carrying out his video messages, to be broadcast on national TV on all channels. (Which other person would be granted this luxury?) Meanwhile 250 employees of the Municipal Commission of Delhi, 15 trucks, and six earth movers worked around the clock to ready the slushy Ramlila grounds for the grand weekend spectacle. Now, waited upon hand and foot, watched over by chanting crowds and crane-mounted cameras, attended to by India's most expensive doctors, the third phase of Anna's fast to the death has begun. “From Kashmir to Kanyakumari, India is One,” the TV anchors tell us.

While his means may be Gandhian, Anna Hazare's demands are certainly not. Contrary to Gandhiji's ideas about the decentralisation of power, the Jan Lokpal Bill is a draconian, anti-corruption law, in which a panel of carefully chosen people will administer a giant bureaucracy, with thousands of employees, with the power to police everybody from the Prime Minister, the judiciary, members of Parliament, and all of the bureaucracy, down to the lowest government official. The Lokpal will have the powers of investigation, surveillance, and prosecution. Except for the fact that it won't have its own prisons, it will function as an independent administration, meant to counter the bloated, unaccountable, corrupt one that we already have. Two oligarchies, instead of just one.

Whether it works or not depends on how we view corruption. Is corruption just a matter of legality, of financial irregularity and bribery, or is it the currency of a social transaction in an egregiously unequal society, in which power continues to be concentrated in the hands of a smaller and smaller minority? Imagine, for example, a city of shopping malls, on whose streets hawking has been banned. A hawker pays the local beat cop and the man from the municipality a small bribe to break the law and sell her wares to those who cannot afford the prices in the malls. Is that such a terrible thing? In future will she have to pay the Lokpal representative too? Does the solution to the problems faced by ordinary people lie in addressing the structural inequality, or in creating yet another power structure that people will have to defer to?

Meanwhile the props and the choreography, the aggressive nationalism and flag waving of Anna's Revolution are all borrowed, from the anti-reservation protests, the world-cup victory parade, and the celebration of the nuclear tests. They signal to us that if we do not support The Fast, we are not ‘true Indians.' The 24-hour channels have decided that there is no other news in the country worth reporting.

‘The Fast' of course doesn't mean Irom Sharmila's fast that has lasted for more than ten years (she's being force fed now) against the AFSPA, which allows soldiers in Manipur to kill merely on suspicion. It does not mean the relay hunger fast that is going on right now by ten thousand villagers in Koodankulam protesting against the nuclear power plant. ‘The People' does not mean the Manipuris who support Irom Sharmila's fast. Nor does it mean the thousands who are facing down armed policemen and mining mafias in Jagatsinghpur, or Kalinganagar, or Niyamgiri, or Bastar, or Jaitapur. Nor do we mean the victims of the Bhopal gas leak, or the people displaced by dams in the Narmada Valley. Nor do we mean the farmers in NOIDA, or Pune or Haryana or elsewhere in the country, resisting the takeover of the land.

‘The People' only means the audience that has gathered to watch the spectacle of a 74-year-old man threatening to starve himself to death if his Jan Lokpal Bill is not tabled and passed by Parliament. ‘The People' are the tens of thousands who have been miraculously multiplied into millions by our TV channels, like Christ multiplied the fishes and loaves to feed the hungry. “A billion voices have spoken,” we're told. “India is Anna.”

Who is he really, this new saint, this Voice of the People? Oddly enough we've heard him say nothing about things of urgent concern. Nothing about the farmer's suicides in his neighbourhood, or about Operation Green Hunt further away. Nothing about Singur, Nandigram, Lalgarh, nothing about Posco, about farmer's agitations or the blight of SEZs. He doesn't seem to have a view about the Government's plans to deploy the Indian Army in the forests of Central India.

He does however support Raj Thackeray's Marathi Manoos xenophobia and has praised the ‘development model' of Gujarat's Chief Minister who oversaw the 2002 pogrom against Muslims. (Anna withdrew that statement after a public outcry, but presumably not his admiration.)

Despite the din, sober journalists have gone about doing what journalists do. We now have the back-story about Anna's old relationship with the RSS. We have heard from Mukul Sharma who has studied Anna's village community in Ralegan Siddhi, where there have been no Gram Panchayat or Co-operative society elections in the last 25 years. We know about Anna's attitude to ‘harijans': “It was Mahatma Gandhi's vision that every village should have one chamar, one sunar, one kumhar and so on. They should all do their work according to their role and occupation, and in this way, a village will be self-dependant. This is what we are practicing in Ralegan Siddhi.” Is it surprising that members of Team Anna have also been associated with Youth for Equality, the anti-reservation (pro-“merit”) movement? The campaign is being handled by people who run a clutch of generously funded NGOs whose donors include Coca-Cola and the Lehman Brothers. Kabir, run by Arvind Kejriwal and Manish Sisodia, key figures in Team Anna, has received $400,000 from the Ford Foundation in the last three years. Among contributors to the India Against Corruption campaign there are Indian companies and foundations that own aluminum plants, build ports and SEZs, and run Real Estate businesses and are closely connected to politicians who run financial empires that run into thousands of crores of rupees. Some of them are currently being investigated for corruption and other crimes. Why are they all so enthusiastic?

Remember the campaign for the Jan Lokpal Bill gathered steam around the same time as embarrassing revelations by Wikileaks and a series of scams, including the 2G spectrum scam, broke, in which major corporations, senior journalists, and government ministers and politicians from the Congress as well as the BJP seem to have colluded in various ways as hundreds of thousands of crores of rupees were being siphoned off from the public exchequer. For the first time in years, journalist-lobbyists were disgraced and it seemed as if some major Captains of Corporate India could actually end up in prison. Perfect timing for a people's anti-corruption agitation. Or was it?

At a time when the State is withdrawing from its traditional duties and Corporations and NGOs are taking over government functions (water supply, electricity, transport, telecommunication, mining, health, education); at a time when the terrifying power and reach of the corporate owned media is trying to control the public imagination, one would think that these institutions — the corporations, the media, and NGOs — would be included in the jurisdiction of a Lokpal bill. Instead, the proposed bill leaves them out completely.

Now, by shouting louder than everyone else, by pushing a campaign that is hammering away at the theme of evil politicians and government corruption, they have very cleverly let themselves off the hook. Worse, by demonising only the Government they have built themselves a pulpit from which to call for the further withdrawal of the State from the public sphere and for a second round of reforms — more privatisation, more access to public infrastructure and India's natural resources. It may not be long before Corporate Corruption is made legal and renamed a Lobbying Fee.

Will the 830 million people living on Rs.20 a day really benefit from the strengthening of a set of policies that is impoverishing them and driving this country to civil war?

This awful crisis has been forged out of the utter failure of India's representative democracy, in which the legislatures are made up of criminals and millionaire politicians who have ceased to represent its people. In which not a single democratic institution is accessible to ordinary people. Do not be fooled by the flag waving. We're watching India being carved up in war for suzerainty that is as deadly as any battle being waged by the warlords of Afghanistan, only with much, much more at stake.

Arundhati Roy

Courtesy: The Hindu- 22^nd August 20011.

അണ്ണാ ഹസാരെയും , ഞാനും, പിന്നെ ഫേസ് ബുക്കും

"ജന്തര്‍ മന്ദിറില്‍ ഒരു കട്ടിലില്‍ ഇരുന്നുകൊണ്ട് ഇന്ത്യ ഭരിയ്ക്കാനാണ് അണ്ണാ ഹസാരെയുടെയും സംഘത്തിന്റെയും ലക്ഷ്യമെങ്കില്‍ പിന്നെ ജനാധിപത്യവും , പാര്ളിമെന്റും , പ്രധാനമന്ത്രിയും , ജഡീഷ്യറിയും ആവശ്യമുണ്ടോ ?"

"ഗാന്ധിജി നീരാഹാരവും സത്യാഗ്രഹവും അനുഷ്റിച്ചത് ബ്രിട്ടീഷുകാരെ കീഴ്പ്പെടുത്താനായിരുന്നു . അണ്ണാ ഹസാരെ ഇതു രണ്ടും അനുഷ്റിയ്ക്കുന്നത്‌ ഇന്ത്യയെത്തന്നെ കീഴ്പ്പെടുത്താനാണ് . പാര്‍ലിമെന്റ്റി ജനാധിപത്യത്തിന് തുരങ്കം വയ്ക്കുന്നത് അപലപനീയമാണ് . അത് ഗാന്ധിയന്‍ സമീപനവുമല്ല ."

"സിവില്‍ കുറ്റം ചെയ്യുമ്പോഴാണ് സിവില്‍ സൊസൈറ്റി ഉണ്ടാവുന്നത് എന്ന തോന്നലാണ് അണ്ണാ ഹസാരെയേ പിന്തുണയ്ക്കുന്നവര്‍ക്കുള്ളത് . ഡോ. ബിനായക് സെന്നിനെ ജയിലില്‍ അടച്ചപ്പോള്‍ ഇവരെല്ലാം എവിടെയായിരുന്നു . ഈ അണ്ണാ ഹസാരെയും കണ്ടില്ലല്ലോ ?"

"സോഷ്യല്‍ ആക്ടിവിസം ഇന്ന് പലര്‍ക്കും ഒരു പ്രോഫെഷനാണ് . ഒന്നുകില്‍ മെച്ചപ്പെട്ട സ്വന്തം ഉപജീവനത്തിന് അല്ലെങ്കില്‍ മെച്ചപ്പെട്ട സ്വന്തം ഇമേജിന്റെ അതിജീവനത്തിന്. പാവം ഗാന്ധിജിയെ ഇതുപറഞ്ഞ് കളങ്കപ്പെടുത്തരുത് ."

"പ്രശ്നങ്ങളെ വൈകാരികമായി കാണാതെ വൈചാരികമായി കാണണം . അണ്ണാ ഹസാരെയ്ക്കും കൂട്ടര്‍ക്കും സംഭവിച്ചത് അവര്‍ പ്രശ്നങ്ങളെ വൈകാരികമായി സമീപിയ്ക്കുന്നു എന്നതാണ് . സത്യങ്ങള്‍ പ്രിയമെന്നും അപ്രീയമെന്നും വേര്‍തിരിച്ചിട്ടുള്ളതുപോലെ പ്രശ്നങ്ങളെയും അങ്ങനെ വേര്‍തിരിയ്ക്കാവുന്നതാണ്. ഗാന്ധിയന്‍ ചിന്തകൂടിയാവുമ്പോള്‍ പ്രത്യേകിച്ചും ."

"അഴിമതി തെറ്റാണെന്നും അത് നിര്‍മാര്‍ജ്ജനം ചെയ്യണമെന്നും എല്ലാവര്‍ക്കും താത്പര്യമുണ്ട് . എന്നാല്‍ പതിവുപോലെ കാലത്ത് ഉണരുന്നതോടെ ഇതൊക്കെ സംഭവിയ്ക്കണം എന്ന് വാശി പിടിയ്ക്കുന്നത് ഗാന്ധിയന്‍ മാര്‍ഗ്ഗമല്ല ; ലക്ഷ്യവുമല്ല."

"Anna Hazare has locked the Indian Parliament for the last so many days. This will bring a substantial loss of crores. It is a huge loss to the Nation that Anna and his team generated when compared to that of corruption. The Indian parliamen...t is debating for the last few days on the issue that how many days a Social Activist could utilize for agitation against the Nation to which he belongs. Shame! All Indians, if they feel shame please bow your head."

"സ്വന്തം ബില്ലിനായി ഹസാരെ വാശി പിടിയ്ക്കുകയാണ് .സര്‍ക്കാര്‍ ലോക്പാല്‍ ബില്‍ പാസ്സാക്കിയ ശേഷവും ഹസാരെ സ്വന്തം ബില്ലിനായി വാശിപിടിച്ചു. ജനലോക്പാല്‍ ബില്‍ പാര്ളിമെന്റിനുമേല്‍ അടിച്ചേല്‍പ്പിയ്ക്കനാണ് ഹസാരെ ശ്രമിയ്ക്കുന്നത് . നിയമനിര്‍മാണം പാര്‍ലിമെന്റിന്റെ വിശേഷാല്‍ അധികാരമാണ് ."ഡോ .മന്‍ മോഹന്‍ സിംഗ് .

"കഴിഞ്ഞ കുറെ ദിവസങ്ങളായി ഇന്ത്യന്‍ പാര്‍ലിമെന്റ്, അണ്ണാ ഹസാരെ സ്തംഭിപ്പിച്ചിരിയ്ക്കുകയാണ് . ഇത് വഴി കോടികളുടെ നഷ്ടം ഇന്ത്യ രാജ്യത്തിനുണ്ട് . നടന്ന അഴിമതിയേക്കാള്‍ ഭീകരമാണ് അണ്ണാ ഹസാരെയയൂം കൂട്ടരും ഉണ്ടാക്കുന്ന ഈ നഷ്ടം . രാജ്യം ഇപ്പോള്‍ പ്രധാനമായും ചര്‍ച്ച ചെയ്യുന്നത് ഒരാള്‍ക്ക്‌ എത്ര ദിവസം രാജ്യത്തിനെതിരെ സമരം ചെയ്യാനാവും എന്നാണ്. ഭാരതമേ ലജ്ജിയ്ക്കുക . തലയുണ്ടെങ്കില്‍ തല താഴ്ത്തുക."

"Anna Hazare has locked the Indian Parliament for the last so many days. This will bring a substantial loss of crores. It is a huge loss to the Nation that Anna and his team generated when compared to that of corruption. The Indian parliament is debating for the last few days on the issue that how many days a Social Activist could utilize for agitation against the Nation to which he belongs. Shame! All Indians, if they feel shame please bow your head."

"മാധ്യമങ്ങള്‍ എഴുതിയത് മറക്കരുത് . വായനക്കാര്‍ക്ക് അതൊന്നും മറക്കാനാവില്ല , കാരണം പണം മുടക്കി വായിക്കുന്നവരാണ് ഞങ്ങള്‍ . എഴുതിയതിനെ ന്യയീകരിക്കേണ്ടത് മാധ്യമങ്ങളുടെ കടമയാണ് . വായിയ്ക്കേണ്ടത് ഞങ്ങളുടെ ബാധ്യതയും ."

"Media should not forget what they have written. Readers could not forget it, because they invest money to read it. It is the duty of the Media to justify what they have written. It is the responsibility of the readers to read it."

"ഏകദേശം അറുപതു മുതല്‍ അറുപത്തഞ്ചു ശതമാനം വരെ അഴിമതി ഒഴിവാക്കാനാവുമെന്ന പ്രത്യാശയിന്മേല്‍ അണ്ണാ ഹസാരെയെ പതിനഞ്ചു ദിവസത്തേയ്ക്ക് നീരാഹാര സമരം നടത്താന്‍ അനുവദിച്ചുകൊണ്ടുള്ള കരാര്‍ ഇന്ത്യ ഗവേര്‍മെന്റും അണ്ണാ ഹസാരെയും കൂടി ഇന്ന് ഒപ്പുവച്ചു . മിക്കവാറും കരാര്‍ പുതുക്കാനുള്ള സാദ്ധ്യതകള്‍ തെളിഞ്ഞു കാണുന്നു ."

"അണ്ണാ ഹസാരെയുടെത് നീരാഹാര സമരമല്ല വീരാഹാര സമരമാണ് . വീരഹാരങ്ങള്‍ ഏറ്റുവാങ്ങാന്‍ മാത്രമായി ഒരു സമരം . ഗാന്ധിജിയ്ക്ക്  അപമാനമാണ് ഈ സമരം . അതുകൊണ്ട് , ഈ സമരം പിന്‍വലിച്ചാലും ഇല്ലെങ്കിലും സ്വതന്ത്രമായി ചിന്തിയ്ക്കുന്ന ജനത്തിന് ഒരു ചുക്കുമില്ല . ഇരിയ്ക്കുന്ന കസേര പോകുമോ എന്ന് പേടിയ്ക്കുന്നവര്‍ക്ക് ഒരു പക്ഷെ ഇത് അവസാനിപ്പിയ്ക്കണമെന്ന് ആവശ്യപ്പെടാം . കിട്ടാനിനിരിയ്ക്കുന്ന കസേരകളില്‍ ഇരുപ്പുറപ്പിയ്ക്കുവാന്‍ ആഗ്രഹിയ്ക്കുന്നവര്‍ക്ക് ഈ വീരാഹാരം തുടരണമെന്നും ആവശ്യപ്പെടാം . "

“For completely different reasons, and in completely different ways, you could say that the Maoists and the Jan Lokpal Bill have one thing in common — they both seek the overthrow of the Indian State.” Arundhati Roy.

The Jan Lokpal campaign...... “by means of a bloodless Gandhian coup, led by a freshly minted saint, and an army of largely urban, and certainly better off people. (In this one, the Government collaborates by doing everything it possibly can to overthrow itself.)” Arundhati Roy.

“The Team Anna, the brand name chosen by this “civil society” group, to be part of a joint drafting committee for a new anti-corruption law. A few months down the line it abandoned that effort and tabled its own bill in Parliament, a bill so flawed that it was impossible to take seriously.” Arundhati Roy.

“Anna Hazare remained in Tihar jail as an honoured guest, where he began a fast, demanding the right to fast in a public place. For three days, while crowds and television vans gathered outside, members of Team Anna whizzed in and out of the high security prison, carrying out his video messages, to be broadcast on national TV on all channels. (Which other person would be granted this luxury?)” Arundhati Roy.

“Now, waited upon hand and foot, watched over by chanting crowds and crane-mounted cameras, attended to by India's most expensive doctors, the third phase of Anna's fast to the death has begun. “From Kashmir to Kanyakumari, India is One,” the TV anchors tell us.” Arundhati Roy.

“The Bill is a draconian, anti-corruption law, in which a panel of carefully chosen people will administer a giant bureaucracy, with thousands of employees, with the power to police everybody from the Prime Minister, the judiciary, members of Parliament, and all of the bureaucracy, down to the lowest government official. The Lokpal will have the powers of investigation, surveillance, and prosecution. Except for the fact that it won't have its own prisons, it will function as an independent administration, meant to counter the bloated, unaccountable, corrupt one that we already have. Two oligarchies, instead of just one.” Arundhati Roy.

“A hawker pays the local beat cop and the man from the municipality a small bribe to break the law and sell her wares to those who cannot afford the prices in the malls. Is that such a terrible thing? In future will she have to pay the Lokpal representative too? Does the solution to the problems faced by ordinary people lie in addressing the structural inequality, or in creating yet another power structure that people will have to defer to?” Arundhati Roy.

“Who is he (Anna Hazare) really, this new saint, this Voice of the People? Oddly enough we've heard him say nothing about things of urgent concern. Nothing about the farmer's suicides in his neighbourhood, or about Operation Green Hunt further away. Nothing about Singur, Nandigram, Lalgarh, nothing about Posco, about farmer's agitations or the blight of SEZs. He doesn't seem to have a view about the Government's plans to deploy the Indian Army in the forests of Central India.” Arundhati Roy.

“Is it surprising that members of Team Anna have also been associated with Youth for Equality, the anti-reservation (pro-“merit”) movement? The campaign is being handled by people who run a clutch of generously funded NGOs whose donors include Coca-Cola and the Lehman Brothers. Kabir, run by Arvind Kejriwal and Manish Sisodia, key figures in Team Anna, has received $400,000 from the Ford Foundation in the last three years.” Arundhati Roy.

“Remember the campaign for the Jan Lokpal Bill gathered steam around the same time as embarrassing revelations by Wikileaks and a series of scams, including the 2G spectrum scam, broke, in which major corporations, senior journalists, and government ministers and politicians from the Congress as well as the BJP seem to have colluded in various ways as hundreds of thousands of crores of rupees were being siphoned off from the public exchequer.” Arundhati Roy.

“Will the 830 million people living on Rs.20 a day really benefit from the strengthening of a set of policies that is impoverishing them and driving this country to civil war?” Arundhati Roy.

“This awful crisis has been forged out of the utter failure of India's representative democracy, in which the legislatures are made up of criminals and millionaire politicians who have ceased to represent its people. In which not a single democratic institution is accessible to ordinary people. Do not be fooled by the flag waving. We're watching India being carved up in war for suzerainty that is as deadly as any battle being waged by the warlords of Afghanistan, only with much, much more at stake.” Arundhati Roy.

Courtesy: The Hindu- 22^nd August 20011.

സി. ടി. വില്യം

Disguised Social Activism and Social Activists are dangerous to any community or Nation.

Where is Baba Ram Dev now? 

If Baba Ram Dev is a genuine case for a cause; 

why should Anna Hazare quit him unconditionally?

Where was this Anna Hazare for the last 50 years?

Where was he at the time of Bofors Scam?

Where was he at the time of Share Scam?

Where was he at the time of Stamp Paper Scam?

Where was he at the time of Kargil Scam?

Where was he at the time of the other ‘n’ number of Scam?

Now his appearance seems dubious. The appearance of his newly generated promoters and supporters are also dubious.

The major tax evaders in India are either the corporate giants or the Bolly-Kolly-Mollywood giants. The promoters and supporters of Anna Hazare are these tax evaders. In such a context, how should we justify the cause of Anna Hazare? Evidently there is hidden agenda underneath Anna Hazare. If not; why should the opposition is defending Anna Hazare?

The major corruption in India as lime lighted now is the 2G spectrum. Now Anna Hazare is utilizing the same 2G spectrum technology to reflect and refract the messages of anti-corruption. Lakhs and Lakhs of rupees are being spent on transmitting bulk SMS for the dissemination of Anna Hazare and his message. Is this the other replica of the corruption?

Why should we call Anna Hasare a true Gandhian?  A person who had spent Rs.2.20 Lakhs for celebrating his Birth Day could not be treated as Gandhian. Celebrating One’s own Birth Day itself is not a Gandhian attitude. The stories of corruption in connection with the ‘so called’ charity institutions headed by Anna Hazare are yet to come out.

Social Activism, nowadays have become the effective weapon effectively applied by the opposition on the ruling front in India. There are lots of such examples to be cited of from the various states in India. These Social Activists are later on honoured and consecrated as divine icons or images in the country as and when the opposition becomes the ruling front.

Dr. Sukumar Azhikode from Kerala is such an acclaimed icon who has been consecrated often by the respective opposition parties and the opposition-turned ruling parties. Disguised Social Activism and Social Activists are dangerous to any community or Nation.

So, let us promote the issue not the person behind the issue. Let our issues not to attack the Nation and the National interests. 

A person who is propagandizing India as a corrupt country in the whole world, could not be tolerated? A person who is trying to tarnish India and Democracy at the eve of its independence could not be tolerated or even accounted for. 

Prime Minister Manmohan Singh’s address to the Nation

On the 64^th Independence Day

“We want a strong Lokpal to prevent corruption in high places. We have recently introduced a Bill in Parliament to achieve this. Now only Parliament can decide what type of Lokpal legislation should be enacted. I am aware of the differences of opinion on some aspects of the Bill. Those who don't agree with this Bill can put forward their views to Parliament, political parties and even the press. However, I also believe that they should not resort to hunger strikes and fasts unto death.”

“I have said so much on corruption because I know that this problem is a matter of deep concern for all of us. However, this is a difficulty for which no government has a magic wand. We are taking simultaneous action on many fronts in our fight against corruption. We want all political parties to stand shoulder to shoulder with us in this fight. To eradicate corruption, we have introduced, and will introduce, many Bills in Parliament. I hope that all political parties will cooperate in the process of converting these Bills into statutes. On the issue of corruption, I would like to say in the end that we can win the fight against corruption only when each and every citizen of India cooperates in it.”

C.T. William   

ജാഗ്രത ! രവീന്ദ്രന്‍ ക്യാമറക്ക്‌ മുന്നിലുണ്ട് .

" ജാഗ്രത ! രവീന്ദ്രന്‍ ക്യാമറക്ക്‌ മുന്നിലുണ്ട് ."

അവാര്‍ഡ് ദാനം , ആദരണം , അനുശോചനം , അനുസ്മരണം എന്നീ നാല് തൂണുകളില്‍ തൂങ്ങി നില്‍ക്കുകയാണ് കേരളത്തിലെ സാംസ്കാരിക സ്ഥാപനമായ കേരള സാഹിത്യ അക്കാദമി. ഇവയില്‍ ആദ്യത്തേത് രണ്ടാമത്തെതിനോടും മൂന്നാമത്തേത് 

നാലാമത്തെതിനോടും കടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. മറ്റൊരര്‍ത്ഥത്തില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ ആദ്യത്തേത് തീര്‍ച്ചപ്പെടുത്തിയാല്‍ പിന്നെ ബാക്കി മൂന്നും ഉറപ്പിക്കാം എന്നത് പരമാത്മ സത്യം .

അവാര്‍ഡു ദാനത്തിന്റെ നിയമവെടിയില്‍ ആദരണം മുഴക്കങ്ങള്‍ സൃഷ്ടിക്കുന്നത് പോലെ അനുശോചനത്തിന്റെ ആചാരവെടിയില്‍ അനുസ്മരണങ്ങള്‍ മുഴക്കങ്ങള്‍ സൃഷ്ടിക്കുന്നു . പിന്നെ ചരിത്രത്തിന്റെ തനിയാവര്‍ത്തനം പോലെ പരേതാത്മാവിന് വര്‍ഷം തോറും സ്മൃതിയും സ്മൃതി മണ്ഡപവും ഒരുങ്ങുന്നു . പതുക്കെപതുക്കെ സ്മൃതി മണ്ഡപം സ്മാരക മന്ദിരമായി പരിണമിക്കുന്നു . സ്മാരക മന്ദിരത്തിന് തൂങ്ങി നില്‍ക്കാന്‍ പതിവുപോലെ തൂണുകള്‍ ഉണ്ടാവുന്നതോടെ പരേതാത്മാവിന്റെ സ്മരണാര്‍ത്ഥം അവാര്‍ഡ് ദാനം , ആദരണം , അനുശോചനം , അനുസ്മരണം തുടങ്ങിയവ തനിയാവര്‍ത്തിക്കപ്പെടുന്നു . ഇതിനെ സാംസ്കാരിക പരിണാമസിദ്ധാന്തം എന്ന് പേര് വിളിക്കാവുന്നതാണ് . ഇതിന്റെ "ഡാര്‍വിന്മാര്‍" തൃശൂരിലെ സാംസ്കാരിക പ്രവര്‍ത്തകരാണ് . കേരള സാഹിത്യ അക്കാദമിയാണ് ഈ സൈദ്ധാന്തികരുടെ കാര്യാലയം .

എനിക്ക് ഏറെ പ്രിയപ്പെട്ട ഗുരുവും സുഹൃത്തുമായ രവീന്ദ്രന്‍ എന്ന ചിന്ത രവിയും ഈ സാംസ്കാരിക പരിണാമ സൈദ്ധാന്തികരുടെ കരാള വലയത്തില്‍ അകപ്പെട്ടുപോയി . പരിശുദ്ധ സ്നേഹത്തിന്റെയും സൌഹൃദത്തിന്റെയും ആള്‍ രൂപമാണ് ഞങ്ങള്‍ക്ക് രവിയേട്ടന്‍ . രവിയേട്ടന്റെ തൃശൂരിലെ സൌഹൃദ സങ്കേതങ്ങളിലൊക്കെ  ഞങ്ങള്‍ നിത്യസന്നിഹിതരായിരുന്നു .  എന്നാല്‍ അന്നൊന്നും ഞങ്ങള്‍ കാണാത്ത ചില അരൂപികളാണ് രവിയേട്ടന് അനുശോചന വെടി വെക്കാനും അനുസ്മരണ മുഴക്കങ്ങള്‍ ഉണ്ടാക്കാനും കേരള സാഹിത്യ അക്കാദമിയില്‍ എത്തി ചേര്‍ന്നത്‌ . എന്നിട്ട് എല്ലാവരും ഒറ്റവാക്കില്‍ അനുസ്മരിച്ചു ; "രവീന്ദ്രന്‍ ഒരു തികഞ്ഞ അരാജകവാദിയാണെന്ന് ." 

നുണ ! കല്ല്‌ വച്ച നുണ ! കള്ളം ! പച്ച കള്ളം !

രവിയേട്ടാ ....ഇവര്‍ ചെയ്യുന്നത് എന്താണെന്ന് ഇവര്‍ അറിയുന്നില്ല . ഇവരോട് പൊറുക്കേണമേ .

സാംസ്കാരിക പരിണാമ സൈദ്ധാന്തികര്‍ ഒന്ന് മനസ്സിലാക്കണം .

" ജാഗ്രത ! രവീന്ദ്രന്‍ ക്യാമറക്ക്‌ മുന്നിലുണ്ട് ."

സി. ടി.വില്യം