കവിത അമ്മത്തൊട്ടില്‍
പാപഭയാശങ്കയാലാകുഞ്ഞുഭാരത്തെ
പാല്‍പത വറ്റാത്ത മാറിലൊളി പ്പിച്ചവള്‍
അനങ്ങാതെ, അനങ്ങിയടുത്താ -
അമ്മയില്ലായമ്മത്തൊട്ടിലിന്‍ ചാരെ.
പാല്‍ ചുണ്ടുണങ്ങാത്തിവള്‍ ഉണരുമോ ?
പാല്‍ ചൂടുചാര്‍ത്തിയാപൂമേനിയാറിത്തണ്‌ക്കുമോ ?
കാത്തിരിപ്പിന്റെ മാറാല പാറുമീ -
മാര്‍വ്വിടമിവള്‍ക്കിണങ്ങുമോ ? ഇവള്‍ പിണങ്ങുമോ ?
ഉണ്ണി നിറഞ്ഞവയറനങ്ങും പോലെയവളുടെ
കണ്ണിലെ ഉണ്ണികളനങ്ങിയവിരാമം .
മാറിലെ പാല്‍കുഞ്ഞു തുളുമ്പാതെ
മാറനങ്ങാതെ , മണ്ണ് നോവാതെ, അവള്‍ നടന്നു .
കണ്ണുകളൊരായിരം അവള്‍ക്കുചുറ്റും ജ്വലിച്ചു
ചുണ്ടുകളൊരായിരം അവള്‍ക്കുചുറ്റും ചുഴലി വീശി .
അവളൊരു നിമിഷം ഗാന്ധാരിയായി
അവളൊരു നിമിഷം ഗാന്ധാരീവിലാപമായി .
അകലെ നിന്നൊരു പാദസരം കിലുങ്ങി
വെള്ളരി പ്രാക്കളും കുറുകുറെ കുറുകിയെത്തി
അതുകേട്ടവളുടെ മാര്‍വ്വിടപക്ഷികള്‍ പറന്നു പോയി
അതുകണ്ടവളൊരു ഉണ്ണി കൊഴിഞ്ഞ മാമ്പൂവ്വായി .
സി . ടി . വില്യം
No comments:
Post a Comment