രണ്ട്
ഇപ്പോള്‍ ശരിയ്ക്കും ഇരുട്ടാണ്‌ . കട്ടിപിടിച്ച ഇരുട്ട് .സഹദേവന്റെ അവ്യക്തമായ പ്രതീക്ഷയുടെ നാളങ്ങള്‍ കാറ്റിലെന്നോണം ഇളകിയുലഞ്ഞു .
വീര്‍ത്തുപൊങ്ങിയ ഇരുട്ടിനെ, മുമ്പേ നടന്നവന്‍ പെന്‍ടോര്‍ച്ചു കൊണ്ട് കീറി മുറിച്ചു .
വീര്‍ത്തുപൊങ്ങിയ ഇരുട്ടിനെ, മുമ്പേ നടന്നവന്‍ പെന്‍ടോര്‍ച്ചു കൊണ്ട് കീറി മുറിച്ചു .
സഹദേവന്റെ അസ്വസ്ഥത മനസിലാക്കിയതിനാലാവണം അയാള്‍ പറഞ്ഞു : "നമുക്ക് വിശ്രമിയ്ക്കാനുള്ള സ്ഥലം എത്തിക്കഴിഞ്ഞു ."
സ്ഥലം എത്തിക്കഴിഞ്ഞുവെന്ന്‌ പറഞ്ഞുവെങ്കിലും കുറെ കൂടി നടന്നുകയറിയതിന് ശേഷമാണ് വിശ്രമ സ്ഥലം എത്തിയത് .
ഏതോ അജ്ഞാത ജീവിയുടെ, രാത്രിയില്‍ തിളങ്ങുന്ന കണ്ണുപോലെ ഒരു കുടില്‍ .സാധാരണയില്‍ കവിഞ്ഞ് ഒന്ന് കുനിഞാലെ കുടിലിനകത്ത് കടക്കാനാവൂ .
സഹദേവനും കൂട്ടരും കുടിലിനകത്തെ അരണ്ട പ്രകാശത്തില്‍ തെളിഞ്ഞു .
ചുവന്ന ചില്ലു കുപ്പിയില്‍ നിന്ന് ഫണം വിരിച്ചാടിയ നാളത്തിന് ചുറ്റും അവര്‍ തളര്‍ന്നിരുന്നു .
കുടിലിനകം നിറയെ പനങ്കള്ളിന്റെ മൂത്ത മണം . പനയോലകള്‍ ച്ചുരുട്ടി തിരുകിയ കന്നാസ്സില്‍ നിന്ന് പനങ്കള്ള് പതഞ്ഞ് ഒഴുകിയപ്പോള്‍ സഹദേവന്റെ വിശപ്പും ദാഹവും ആളിക്കത്തി .
തടിച്ചു കൊഴുത്ത ഒരുവളാണ് കോപ്പ നിറയെ കള്ളും ആവി പറക്കുന്ന പുഴുങ്ങിയ കപ്പലണ്ടിയും അവര്‍ക്ക് വിളമ്പിയത് .
ഒഴിഞ്ഞ കോപ്പകളില്‍ കള്ള് നിറയ്ക്കാന്‍ അവള്‍ കുനിഞ്ഞപ്പോഴൊക്കെ സഹദേവന്‍ അവളുടെ കണ്ണുകളിലെ വെളിച്ചത്തിന്റെ പൊട്ടിനേയും ഒഴുകിയിറങ്ങിയ മുലകള്‍ക്കിടിയിലെ ഇരുട്ടിനെയും ആസ്വദിച്ചു .
പിന്നീട് അവരില്‍ ആരൊക്കെയോ ഉറങ്ങുകയും ഉണരുകയും ചെയ്തു .അവളുടെ കണ്ണുകളിലെ വെളിച്ചത്തിന്റെ പൊട്ടില്‍ ഇരുട്ട് പടരും വരെ . മുലകള്‍ക്കിടയിലെ ഇരുട്ടില്‍ വെളിച്ചം പടരും വരെ .
കഥ തുടരും .....
ഡോ .സി.ടി.വില്യം
No comments:
Post a Comment